Kris Visser Luzi poëzie

Ik heb mijn ex vastgebonden en ik ben haar vergeten los te maken. Ik heb mijn vrouw uitgekleed en in het water gegooid. Ik heb een nieuwe drug geprobeerd. Ik heb mijn zuster vanaf het kruis opengereten. Ik heb eens koude kalkoen geprobeerd en ik heb er niks van gemerkt. Ik heb mijn ex vastgebonden en ik ben haar weer vergeten.

Je zit soms met jezelf opgescheept. Ik koop mijn schulden af. Ik schrijf over dit meisje een gedicht. Maar ik hou meer van dit gedicht dan van dit meisje. Ik laat mij leiden door de stemmen in mijn hoofd. Ze brachten mij naar mijn kamer, Waar ik mij opsloot. Ik ben daar soms lang bezig om de juiste sok voor de juiste voet te vinden. Ik weet ook nog eens niet waarom ik ze binnenstebuiten had gekeerd voordat ik ze in de wasmachine deed. Jij bent de volkszanger. Depressie ligt op de loer. Jij neukt alles wat beweegt. Sommigen drinken in sentimentaliteit bier voor jou. Sommigen masturberen. Jij draagt hen allen op om te vertellen aan hun kind van nog maar zeven: "Maak wat van je leven!"

'The smallest vengeance poisons the soul' The sun is slowly descending. The moon is slowly rising. I have to pour myself some courage. The streets are deserted. They are wet with dog piss. A black cat urinates over my bike. I left it there when I went for a urinal. On the Westermarkt there are flowers left behind for Anne Frank. A month ago there was a bum with streettabacco out of his mouth lying over there on the bench. Opera sounds can be heard from the canal houses. A woman is seen peeing on the street from her balcony. There lies a dead heroinwhore across the way. I didn't feel like action anyway. Frustrated, I throw my half-full bottle of Amstel into pieces on the street. The warm pee of the market merchant's assistant is still in there present. I'm not able to enter the night shop because a young virgin is being raped in the porch of the tent. Restrained in my freedom I decide to drink the city's blood; And drowned in the canal the wild night comes to an

Gij zult ongenadig zijn. Gij zult gewelddadig zijn. Gij zult mijne vrijheid nemen. Gij zult naderhand met mij spotten. Gij zult geen zwartgeklede vrouw zijn. Gij zult koud zijn. Gij zult mij in het jaar 2020 plaatsen. Verstoort uwe mijne stervensritueel, Dan neemt dit uwe mee. Dan gunt het uwe een blik in de ogen van het leven. Uwe AH maaltijd met 35% korting zal moeten bederven, Want mijne tijd is gekomen om te sterven.

Overrompeld door het nieuws was hij in de kast geklommen En er even later weer uitgekomen. Er was nooit een bal op zijn teevee. Alleen een documentaire over hangplekken voor jongeren. Ze gooiden een rotje naar de camera. Zijn verleden was al ondergronds. Hij hoestte de longen uit zijn lijf. Huisbezoeken van illegale kappers. Regelmatig gooide hij bij daglicht een steen door de ruit van de avondwinkel om aan drank te kunnen komen. Een dichtbundel is in de maak. Het eind van zijn drogering is in zicht. Werkgelegenheid is hem gegeven. Verlangend naar de geur van de lijm van een pas gelikte postzegel. Hij stapt vastberaden naar het buitenleven, En overtreed halsoverkop de 'anderhalvemetermaatregel'.

'Pats!'